مرد انگلیسی تباری که بانی شهرت جهانی خیام شد
تاریخ انتشار: ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۰۲۷۰۰۵
حکیم ابوالفتح عمربن ابراهیم الخیامی مشهور به «خیام» فیلسوف و ریاضیدان و منجم و شاعر ایرانی در سال ۴۳۹ هجری قمری در نیشابور زاده شد.
او در ترتیب رصد ملکشاهی و اصلاح تقویم جلالی همکاری داشت همچنین اشعاری به زبان پارسی و تازی و کتاب‌هایی نیز به هر دو زبان دارد که امروزه مورد توجه بسیاری از افراد در سراسر جهان است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
از آثار او در ریاضی و جبر و مقابله رساله فی شرح ما اشکل من مصادرات کتاب اقلیدس، رساله فی الاحتیال لمعرفه مقداری الذهب و الفضه فی جسم مرکب منهما، و لوازم الامکنه را می‌توان اشاره کرد.
ادوارد فیتز جرالد یکی از شخصیت‌های مهم ادبی به شمار می‌رود که با ترجمه رباعیات خیام هم خود به شهرت جهانی رسید و هم منجر به شهرت جهانی رباعیات خیام شد، او با ارائه آثار متعدد از زبان‌های لاتینی، یونانی، اسپانیایی، فرانسه، آلمانی و فارسی، نامه‌های زیادی نیز از خود به جای گذاشته است که در زبان و ادبیات انگلیسی جایگاه مهمی دارد.
فیتز جرالد که بود؟
ادوارد فیتز جرالد در ۱۸۰۹ میلادی در یکی از شهرهای جنوب انگلیس چشم به جهان گشود، دوران کودکی خود را با خانواده اش در فرانسه گذراند و به این ترتیب، از همان اوان زندگی با زبان های خارجی آشنایی پیدا کرد و علاقه به خصوصی در یادگیری آنها از خود نشان داد.
بیشتر بخوانید
پرواز سیمرغ عطار از زمین تا وصال حقیقت/ گذر از سی مرغ وجود برای خداشناسی درونادوارد تحصیلات خود را در مدارس خصوصی و کالج ترینیتی دانشگاه کیمبریج در ۱۸۳۰ میلادی به پایان رسانید و در دوران تحصیل خود هیچگاه شاگرد قابل توجهی نبود و ذوق و علاقه شایانی از خود نشان نمی داد اما مطالعه زیاد می کرد و به موسیقی عشق می ورزید.
ادوارد فیتز جرالد
بعد از پایان تحصیل، فیتز جرالد با پولی که خانواده اش به او تخصیص داده بودند، مدتی در لندن زندگی کرد و پس از آن به زادگاهش برگشت و در کلبه‌ای کوچک به نام بولژ در نزدیکی خانه اشرافی خانواده اش زندگی بی آلایشی را شروع کرد و وقتش را به مطالعه و نوشتن نامه به دوستانش می‌گذراند.
علاقه ادوارد به زبان فارسی از کجا شروع شد؟
آغاز زندگی اش در این کلبه ساده، طبیعتا دوستی‌های جدیدی نیز به همراه داشت، یکی از این دوستان ادوارد بایلز کاول بود که در آن موقع جوانی ۱۸ ساله بیش نبود.
کاول که بعد‌ها معلم فارسی فیتز جرالد شد، یکی از سرشناس‌ترین شرق شناسان انگلیسی است که به عنوان نخستین پروفسور زبان سنسکریت در دانشگاه کیمبریج انتخاب شد.
فیتز جرالد و کاول در کریسمس در ۱۸۴۴ میلادی برای نخستین بار در منزل یکی از کشیشان آن منطقه با هم آشنا شدند و دوستی آنها از همان برخورد اول به دلیل علاقه مشترکی که در یادگیری زبان‌های مختلف داشتند شروع شد، ادوارد روزی به دوستش پیشنهاد میکند که فارسی را یاد بگیرد و به او قول می‌دهد که با دستور زبان فارسی اثر سرویلیام جونز شروع به آموختن زبان فارسی میکند و نخستین نمونه خط فارسی را می‌توان در یکی از نامه هایش یافت.
ادوارد بایلز کاول
نحوه آشنایی فیتز جرالد با خیام
فیتز جرالد در مرحله نخست آشنایی اش با خیام او را کافر اپیکوروسی که حدود ۵۰۰ سال قبل از وی زندگی می‌کرده می‌خواند، اما بعد از شناخت بیشتر خیام با او اظهار همدردی میکند و خواندن رباعیات را در دوران ازدواج دردناکش تسکین دهنده می‌یابد.
در این باره به کاول می‌نویسد: «حقیقت این است که از بعضی لحاظ عمر پیر بیشتر به من تعلق دارد تا به تو، من و او خیلی به هم نزدیکیم مگر این طور نیست؟ تو تمام زیبایی او را می‌بینی، اما نمی‌توانی آن طور که من او را احساس می‌کنم، احساس می‌کنی.»
از همان ابتدا که فیتز جرالد به عمر پیر دل بست تصویری از یک شعر چوپانی را که به گونه‌ای موزاییک مانند از رباعیات پراکنده ساخته می‌شد، در ذهن مجسم می‌کرد و بالاخره نیز با تشویق و راهنمایی‌های دائمی کاول موفق شد آن را به پایان رساند.
فیتز جرالد خود به خوبی آگاه بود که در ترجمه اش از اصول علمی پیروی نمی‌کند اما فکر می‌کرد از لحاظ فرم و خیلی جزئیات دیگر کارش می‌بایست برای کاول شایان توجه و جالب باشد. او می‌دانست با این برگردانش فقط بعضی از خصوصیات خیام را نشان داده است.
او می‌گوید: «خیام یکی از برجسته‌ترین شاعران فارسی زبان است و تو مرتب در اشعارش نشانه‌هایی از یک قوه تخیل منطقی می‌یابی که من حتی به خواب هم نمی‌دیدم.»
از این رو شاهکار او تنها در معرفی بعضی از افکار و فلسفه این شاعر ایرانی به دنیای غرب نیست بلکه همچنین در سرودن شعر انگلیسی بسیار زیبا و نابی است که از مرتب کردن رباعیات مجزا درست شده است، این نوع برگردان امروزه در اصطلاح نقد ادبی، تقلید نامیده می‌شود و منظور از آن ورای خصوصیات دیگر پیروی از مفهوم ساختاری یک شعر یا به عبارت دیگر اصل سازمان بندی جامع شعری است.
در ادبیات معاصر انگلیسی رباعیات ادوارد فیتز جرالد به حق بهترین نوع تقلید و فیتز جرالد خود عالی‌ترین مقلد شناخته شده اند. طوطی نامه نقشبندی، هفت پیکر نظامی، هفت منظر هاتفی و آتشکدهٔ آذر لطفعلی بیگ آذر از جمله کتاب‌هایی بودند که او آنها را به دقت مطالعه می‌کرد. در حقیقت، انس و الفت او به زبان و ادب فارسی بدان پایه رسیده بود که مانند ایرانیان، بعضی از نامه‌های خود به کاول را با بیتی شعر شروع می‌کرد.
خیام به حکمت معروف تر است
دکتر امیر الهامی گفت: خیام اصولا به عنوان شاعر در ادبیات فارسی مطرح نیست، او به خاطر نخستین کتابش با عنوان چهار مقاله و یا مجمع النوادر به عنوان ریاضی دان و حکیم معرفی شده است.
حکیم خیام نیشابوری
کارشناس ادبیات گفت: شهرت شاعری خیام در ادب فارسی به سه یا چهار قرن بعد از خیام بر می‌گردد و این مهم با کتاب مرصاد العباد میسر شد چرا که از وی رباعیاتی طرح کرده است که منصوب به خیام می‌باشد.
ترجمه فیلتز از رباعیات خیام ترجمه ای آزاد است
او گفت: ترجمه‌ای که در قرن هشتم فیتز جرالد از این کتاب انجام داد، منجر به شناخت خیام در سطح جهانی شده است که یک ترجمه آزاد است، در ادبیات ما دو نوع ترجمه داریم یکی ترجمه تحت الفظی است و دیگری ترجمه آزاد.
الهامی گفت: پس فیتز یک ترجمه آزاد از رباعیات خیام به جهان ارائه کرده که این ترجمه، بیشتر به زبان مبدا توجه دارد و بنمایه‌های سست بودن جهان و نوعی تفکر خوش باش را که خیام در اشعار خود آورده، ترجمه کرده است که بسیار مورد اقبال اروپایی‌ها قرار گرفت.
این استاد دانشگاه می‌گوید: خیام در رباعیات خود از بی اعتباری دنیا سخن می‌گوید که اگر ما این بی اعتباری را با چاشنی خوش باش فراوان تری ترجمه کنیم به ذائقه تفکری که در ادبیات اروپا وجود دارد، بسیار زیباتر و دلنشین‌تر خواهد آمد.
الهامی گفت: در حال حاضر نیز یک کتاب باعنوان نوروزنامه منصوب به خیام داریم که حدسیاتی بر نگارش قطعی این کتاب توسط خود خیام وجود دارد همچنین در حوزه جبر و مقابله هم از خیام نیشابوری آثار دیگری در دسترس است.
رباعیات خیام
خیام در عصر رکود، جرات کرد تا عقایدش را آزادانه بیان کند
به گفته او، اما این آثار اساسا ترجمه نشد و بیشتر همان رباعیات خیام است که خیلی هم کم ترجمه شده و دلیل آن نیز این است که هرکسی که واهمه داشت تا در حوزه مسائل بی اعتباری دنیا یا ناپایداری‌های دنیا به گونه‌ای غیر عرفانی سخن بگوید، از زبان خیام این نگارش را انجام میداد.
این کارشناس ادبیات گفت: تصور کنید جامعه پیچیده روزگار کهن که تفتیش عقاید در آن بسیار زیاد بوده است و افراد در قرن‌های طولانی به هیچ عنوان حق اظهار نظر درباره عقاید خود نداشتند، کسی پیدا می‌شود که در اشعار خودش حرف‌هایی را می‌گوید که کسی در آن زمان جرات بیان آنها را نداشته است و آن شخص کسی جز خیام نیشابوری نبوده است.
الهامی معتقد است، آقای دکتر زرین کوب در کتاب با کاروان حله می‌گوید من در خانه وقتی نوجوان بودم و مریض شده و از آن مریضی سخت بلند شده بودم بهتر می‌توانستم اشعار خیام را درک کنم و به همین خاطر وقتی خیام را می‌خواندم کسی در خانواده به من گیر نمیداد، حتی در خاندان زرین کوب نیز خواندن اشعار خیام ممنوع بوده است که آقای زرین کوب پس از گذراندن دوران نقاهت و بیماری سخت توانسته بودند این مجوز را از خانواده خود بگیرد.
مقبره خیام نیشابوری در نیشابور
حکمت خیام به کمک آزادی بیان او آمد
او گفت: خیام کسی بوده است که در زمان خودش تفکراتی را مطرح کرده است که حتی در دوران معاصر نیز از نظر خیلی‌ها معقول نیست و علت اینکه او توانسته بود این موضوعات را به راحتی در اشعار خود مطرح کند این است که او شاعر نیست چرا که در آن زمان افراد شعر می‌سرودند که از این راه درآمدی کسب کنند، اما خیام شعر نمی‌گفت تا از کسی پولی دریافت کند و همین موضوع باعث شده بود تا خیام بتواند حرف هایش را آزادانه در اشعارش بیان کند.
الهامی گفت: لازم به ذکر است که بگوییم منبع درآمد خیام نیشابوری در عصر خود از تنظیم تقویم جلالی بوده و همین موضوع سبب شده بود تا بزرگان و قدرتمندان زمان خودش به وجود او نیاز داشته باشند بنابراین او چیزی نمی‌گوید که به مزاق آنها خوش بیاید و فقط حرف دل خودش را میزند.
بیشتر بخوانید
شاعری که دقیق ترین تقویم را برای ایرانیان به یادگار گذاشت/خیام منجم ایرانی را بیشتر بشناسیم دقیق‌ترین تقویم جهان یادگار دانشمند ایرانی+ فیلم نیشابور، طلای گردشگری خراسان رضویاین استاد دانشگاه می‌گوید: در آثار خیام شما روی زمین هستید و نسبت به همه جریان‌های زمینی صحبت می‌کنید و حرفی از نگاه مادی و متریالیستی در آثار خیام نمی‌بینید، برخی از جریان‌های زمینی مربوط به مناسبت‌های مذهبی و ماورایی می‌شود که خیام درباره همه اینها صحبت کرده است.
او گفت: اما از طرفی هم خیام می‌گوید آسوده خاطر باش برای اینکه دنیا گذران است و افراد را به داشتن آرامش توصیه میکند:
برخیز و مخور غم جهان گذران بنشین و دمی به شادمانی گذران
در تبع جهان اگر وفایی بودی نوبت به تو خود نامدی از دگران
از نظر خیام، دنیا بی پایه و اساس است
به گفته الهامی، در این ابیات خیام به طور واضحی می‌گوید دیگران همه رفته اند و بعد می‌گوید برخی از چیز‌هایی که تو در زمین به دنبال آن میگردی اصلا در زمین نیست و در این بخش به اهالی زمین می‌گوید، زمین الزاما جایگاهی برای به دست آوردن خیلی از خواسته‌های شما نیست و در جای دیگری می‌گوید:
آنان که محیط فضل و آداب شدند در جمع کمال شمع اصحاب شدند
ره زین شب تاریک نبردند برون گفتند فسانه ای و در خواب شدند
این پژوهشگر ادبیات فارسی می‌گوید: حتی در همین ابیات نیز خیام می‌گوید خیلی از افراد باز هم با علم‌های دنیایی خود نتوانستند به خیلی از اسرار همین دنیا برسند.
اسرار اَزَل را نه تو دانی و نه من وین حرفِ معما نه تو خوانی و نه من
هست از پس پرده گفتوگوی من و تو چون پرده برافتد، نه تو مانی و نه من
او گفت: در واقع این کلام تنها برای خیام نیست و بعد از او شاعران و افراد دیگری نیز بودند که این سخنان را بیان و ابراز کردند منتها خیام قالب رباعی را انتخاب کرد که رباعی قالب خاصی برای بیان این مطلب است، این قالب، قالبی است که بسیاری از اندیشمندان و فلاسفه و حکمای ما برای بیان حال درونی خود از آن استفاده می‌کردند.
خیام از اظهار عقیده کردن نمی‌ترسید!
خیام نیشابوری مردی از دیار نیشابور در خراسان بزرگ، حکیمی فرزانه بود که هشیارانه در میان یاوه‌گویی ها و رکود گفتار عقاید، توانسته بود عقایدش را آزادانه بیان کند و از کسی ترسی در دل نداشت.
شاید یکی از دلایلی که افرادی مثل فیتز جرالد که در یک برهه از زندگی خود به بحران های بزرگی بر خورده و آن زمان با خیام آشنا شده و شیفته شخصیت و رباعیات او شده اند، همین آزادی بیان او باشد در واقع این حکیم و این بزرگ مرد با این اقدام شجاعانه توانست گنجینه ای ارزشمند از لوح وجودی انسان را به دنیا عرضه کند.
باشگاه خبرنگاران جوان خراسان رضوی مشهدمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: حکیم خیام نیشابوری چهار مقاله تقویم جلالی ادوارد فیتز جرالد ادوارد فیتز جرالد خیام نیشابوری رباعیات خیام او گفت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۰۲۷۰۰۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اوهام حشاشین مصری از خیام
مجموعه تلویزیونی حشاشین که در ماه مبارک رمضان امسال توسط رسانه‌های مصری با بودجه‌ای بیش از ۱۳ میلیون دلار منتشر شد، دارای سوگیری‌های فراوانی در مورد هر کدام از شخصیت‌های این سریال بود به گونه‌ای که می‌توان در مورد هر کدام از کاراکتر‌های این نمایش نقد‌های فراوانی نوشت.
طی این مدتی که از انتشار سریال حشاشین گذشته است، اندیشمندان علوم اسلامی، فقها، مورخان و تاریخ پژوهان، ادله‌ها و پاسخ‌های روشنی در مورد ادعا‌های مذهبی در این تله تئاتر را ارائه کرده‌اند و بر همین اساس نیز نیازی به بازپرداخت به آن موارد در این وجیزه احساس نمی‌شود؛ اما به طور کلی قطعا از دید هر فرد مطلع و آگاه به علوم تاریخی، نمی‌توان باور کرد که مردمان آن دوران، اطلاعی از مواد مخدر نداشتند و بر همین اساس مصرف مخدری به نام حشیش در این سریال همواره با شک و شبهه‌های زیادی در نوشته‌های تاریخی همراه بوده است.
هر چند که به ادعای مارکوپولو به دستور رهبر حشاشین به گروهی از جوانان مواد مخدر می‌خوراندند، البته بسیاری از روایت‌ها این ادعا را کذب می‌دانند؛ احتمالا حشاشین داروساز بودند به همین دلیل هم حشاشین نام گرفتند و این موضوع ارتباطی به مواد اعتیادآور نداشته است.
همچنین در مورد افسانه سه یار دبستانی نیز که در این سریال آمده که حکیم عمر خیام، حسن صباح و خواجه نظام‌الملک در دوران کودکی رفاقت با یکدیگر داشتند و سپس هر یک در بزرگسالی به راهی رفتند به گونه‌ای که حسن صباح، رهبری فرقه اسماعیلیه را بر عهده گرفت؛ خواجه نظام‌الملک، سیاستمدار بزرگ دوران سلجوقیان شد و حکیم خیام، شاعر و اندیشمندی گوشه‌گیر شد که در آثارش اندیشه‌های نو و دلهره و اضطرابی از فلسفه هستی و جهان وجود داشت و همیشه دائم‌الخمر بود و به خوشگذرانی و عشرت‌طلبی می‌پرداخت! اما چنانکه محمدعلی فروغی در پیش گفتار تصحیح خود از خیام اشاره کرده است: «این داستان سند معتبری ندارد، و تازه اگر راست باشد، حسن صباح و خیام هر دو باید بیش از ۱۲۰ سال عمر کرده باشند، که بسیار دور از ذهن است؛ به‌علاوه، هیچ‌یک از هم دوره‌های خیام هم به این داستان اشاره نکرده‌اند.»
سریال حشاشین با ساختار جعل تاریخ، نه مبتنی بر سندیت واقعی است و نه می‌تواند برداشتی آزاد از یک برهه تاریخی قلمداد شود و به نظر می‌رسد ساختار مشوش روایت و البته بزرگ‌نمایی‌های اغراق‌آمیزش در راستای شیعه‌هراسی و نیز القای پدرخواندگی ایرانیان در گروه‌های تکفیری همچون داعش است! سیاستی ناپخته که حتی مخاطبان عادی نیز به این میزان از کینه‌توزی و عداوت پی می‌برند و کیست که نداند گروهک تکفیری داعش از چه باور‌هایی برخواستند و چه حکامی حامی آنان بودند.
چرا پخش سریال حشاشین ممنوع شد؟ پخش این سریال به دلیل «تحریف تاریخ اسلام» و «ساخت مغرضانه سیاسی» در سکو‌های اینترنتی کشور مجوز انتشار ندارند و در همین راستا، دلایل زیر برای حذف این سریال به نقل از سامان مرادحسینی، سخنگوی مجمع رصتا در ساترا منتشر شده است:
«ممنوعیت نمایش سریال «حشاشین» در ایران توسط ساترا صرفا از این باب نبود که بخواهیم از مشاهده این اثر توسط مخاطبان ایرانی جلوگیری کنیم بلکه از این جهت هم موضوعیت داشت که در مقابل تولید و انتشار اثری که چهره نادرستی از ایرانی‌ها نمایش می‌دهد موضع گیری رسمی کنیم و نشان دهیم که در‌های شبکه نمایش خانگی ایران به روی اثر ضد ایرانی باز نیست.»
«غیاث‌الدین ابوالفتح عمر بن ابراهیم خیام نیشابوری»، فیلسوف، ریاضیدان، ستاره‌شناس و شاعر رباعی‌سرای ایرانی از جمله کاراکتر‌های این نمایش است که متاسفانه با دیدگاهی مغرضانه، فردی عیاش و میخواره را به تصویر می‌کشد که هیچ چیز در دنیا برایش اهمیتی ندارد و فقط در پی عیش و نوش و خوشگذرانی بوده است! ادعایی بسیار نابخردانه و رذالت‌بار در حق مردی که افتخار جهانیان است.
صادق هدایت نخستین کسی در ایران دانسته شده است که برای تشخیص رباعیات اصیل خیام دست به کاری پژوهشی زده است؛ هدایت دو اثر با عناوین «مقدمه‌ای بر رباعیات خیام» و کتاب «ترانه‌های خیام» منتشر کرده است. همچنین در سال ۱۳۲۱ خورشیدی نیز محمدعلی فروغی و قاسم غنی کتاب رباعیات حکیم خیام نیشابوری را منتشر کردند که در آن ۱۸۷ رباعی از میان رباعیات منسوب به خیام، اصیل تشخیص داده شده‌است؛ در این کتاب، دیدگاه افرادی که رباعیات خیام را دلیل کفر او دانسته‌اند نقد شده و بر دین‌داری و حیرت او در کار جهان و معمای هستی تاکید شده است.
بیراهه رفتن سریال الحشاشین مصری در پرداختن به شخصیت خیام از همان ابتدا مشخص است و انگار نویسنده این تله تئاتر نمی‌داند که شراب شعرایی همچون خیام، پیشتر از آنکه تاک و درخت انگوری باشد؛ وجود داشته و آنان را مست می‌کرد.
عجیب است که برخی بر این باورند که وقتی شاعری همچون خیام می‌گوید: می‌نوش که عمر جاودانی این است... و یا سایر شعرای ایرانی وقتی در اشعارشان از واژه‌هایی همچون می، مطرب، ساقی، شراب بهره می‌گیرند؛ فقط معنای ظاهری را در می‌یابند! به طور مثال اگر گفته شود، «نمک» آیا صرفا منظور همان نمکی است که در طعام و غذا‌ها استفاده می‌شود؟! پس آنگاه معانی نمک در چهره، در شعر، در لبخند و یا گلستان سعدی چه می‌شود؟
آیا این سریال در پی خصم با حقیقت نیست؟! و گرنه چطور می‌شود که به خاطر نویسنده و عوامل تهیه کننده مصری این تله تئاتر خطور کرده که بزرگمردی همچون خیام که در زمان خودش به «حجت‌الحق» معروف و امام و پیشوای فلاسفه زمان بود و بسیاری از فقه‌های دوران پای درس وی می‌نشستند؛ فردی مست و لاابالی و مشغول باده‌گساری و عشرت‌طلبی بوده است؟
واقعیت آن است که مهمترین حرف دنیا در شراب مستی و بی‌خویشی است؛ اگر در ادبیات عرفانی این کهن دیار مضامین بی شماری از واژه‌هایی همچون شراب وجود دارد به آن سبب است که دوای تمامی دردهاست به گونه‌ای که دین، اخلاق، شرافت، شور و هنر و ... ما ایرانیان در گروی همین شراب الهی است که همچو خورشید می‌درخشد.
عوامل ساخت این سریال با چه گستاخی، خیامی عشرت‌طلب و خوشگذران را به تصویر می‌کشند که در زمانه خویش، جانشین ابن‌سینا بود! حکیمی که بزرگترین پزشک دربار سلجوقیان بوده و در ریاضیات خدمات بی‌نظیری به جهانیان عرضه کرده است؛ حتی در امر فلسفه هر چند که رساله‌های کوتاهی به نگارش درآورده، اما از همان اندک مطالب نیز می‌توان مبانی کلی حکمت اسلامی را دریافت کرد.
آیا فردی فاسق و باده‌پرست، بوالهوس و لوده که دائم‌الخمر می‌تواند گاه‌شماری را ارائه دهد که میزان دقتش ۸۰۰ برابر تقویم گریگوری اروپایی‌ها باشد؟ به‌گونه‌ای که وی بدین منظور، مدار گردش کره زمین به دور خورشید را تا ۱۶ رقم اعشار محاسبه کرد.
چه نیازی به این میزان از دقت بود؟ جزء این است که خیام را عاشق ریاضیات بدانیم به گونه‌ای که یکی از برجسته‌ترین کار‌های وی را می‌توان سر و سامان دادن و سرپرستی محاسبات گاه‌شماری ایران در زمان وزارت خواجه نظام‌الملک که در دوره پادشاهی ملک‌شاه سلجوقی (۴۲۶–۴۹۰ هجری قمری) بود، دانست؛ وی در ریاضیات، نجوم، علوم ادبی، دینی و تاریخی استاد بود.
نقش خیام در حل معادلات درجه سوم و مطالعاتش درباره اصل پنجم اقلیدس نام او را به‌عنوان ریاضی‌دانی برجسته و سرآمد در تاریخ علم ثبت کرده است؛ نوپیدا کردن نظریه‌ای درباره نسبت‌های هم ارز با نظریه اقلیدس نیز از مهمترین کار‌های خیام بشمار می‌رود.
خیام نخستین اندیشمندی بود که به تحقیق منظم علمی در معادلات درجات اول و دوم و سوم پرداخته و طبقه‌بندی تحسین‌آوری از این معادلات آورده است و در حل تمام صور معادلات درجه سوم منظما تحقیق کرده و به حل هندسی آنها توفیق یافته است و رساله وی در علم جبر، یکی از برجسته‌ترین آثار قرون وسطایی و احتمالا برجسته‌ترین آنها در این علم است؛ او نخستین کسی بود که نشان داد معادله درجه سوم ممکن است دارای بیش از یک پاسخ باشد یا این که اصلا جوابی نداشته باشند.
همچنین خیام موسیقی را نیز واکاوی کرده‌است و در رساله «القول علی اجناس الذی بالاربعه» مساله تقسیم یک چهارم را به سه فاصله مربوط به مایه‌های بی‌نیم‌پرده، با نیم‌پرده بالارونده، و یک چهارم پرده را تشریح کرده است.
چقدر ساده‌لوح هستند افرادی که می‌پندارند خلاصه تمامی سخنان حکیم عمر خیام این است که انسان هرگاه دل آزرده و غصه‌دار شد، شراب بنوشد و خوشگذرانی کند! با کمی تامل می‌توان به این نکته پی برد که اولا این مطلب مهمی نیست و همه عوام بدان آشنایی داشته و در تمام اروپا بدان عمل می‌کنند؛ ولی نکته اینجاست که چرا اندیشمندان و بزرگان مغرب زمین به این میزان شیفته خیام شده‌اند؟ آیا آنان نیاز به اصطلاح فتوای، شخصی همچون خیام برای شراب‌خوری دارند؟ پاسخ سوال مشخص است؛ آنان بدین دلیل شیفته خیام هستند که مطلب بسیار مهمی را بیان کرده است که باید موشکافته و اندیشمندانه بدان پرداخت.
در آخر یاد ضرب‌المثلی کنیم که می‌گوید «یک سوزن به خودت بزن، یک جوالدوز به مردم»! قطعا مسوولان و متولیان فرهنگی کشورمان می‌دانند که در دوران «جنگ روایت‌ها» { علم ارتباطات و فرصت اندک رسانه‌های داخلی } هستیم که در این امر بایستی همانند دوران دفاع مقدس از جان و دل برای آن کار کرد، اما به نظر می‌رسد دیگران با جعل روایات و تحریف تاریخ دارند گوی سبقت را می‌ربایند و شاید تا چند سال دیگر همانگونه که مولانا و نظامی را از ایرانیان جدا کردند؛ سعدی، عطار، شبستری، خواجوی کرمانی و حافظ و ... را هم با تحریف و جعل حقیقت، چهره‌ای متفاوت‌تر از آنی که هستند ارائه دهند!
یادآور می‌شود هم اکنون نزدیک به یک دهه است که از تصویب پروژه فیلمنامه سعدی به عنوان الف ویژه در صداوسیما می‌گذرد، اما تا کنون حتی یک گام نیز در این زمینه برداشته نشده است و فیلمنامه «سعدی» هشت سال است در تلویزیون خاک می‌خورد.
منبع: ایرنا
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردی
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟